پر نقش تر از فرش دلم بافته ای نیست

از بس که گره زد به گره حوصله ها را

یک بار هم ای عشق من از عقل میندیش

بگذار که دل حل بکند مسئله ها را

یک لحظه سکوت کرد و حرفش را خورد

بغضی نفس و گلوی او را آزرد

می خواست که عشق را نمایان نکند

اشک آمد و باز آبرویش را برد

در عشق هزار جان و دل بس نکند

دل خود چه بود حدیث جان کس نکند

این راه کسی رود که در هر قدمی

صد جان بدهد که روی واپس نکند

خیلی سخته

اطرافت پر آدمه

اما دلت

فقط یکی می خواد

که نیست!!

هــــوا را هــــــر چــــقــدر نفس بــکــشـــی

بـــاز هــــــم بـــرای کــشیـــدنش

 بـــال بـــال میزنی...

مثل تـــــــــو...

کـــه هـــر چــــقدر کـــه بــاشــی...

بــاز بـــاید بـــاشی

خاطره ها را رشوه میدهم

 به روز هایم

تا از بی تو بودن ،

صدایشان در نیاید

هنـــــوز هــــــــم
از بیـــن تمام کــارهــای دنیـــا
دل بستــــن
بـــه دلـــتـــ
بیشتــــر
بـــه دلـــمـــــ
می چسبــــــد

عشق تو !

عبور ماه است از خیابان

در شب حکومت نظامی